Król Tytanów, Cronus spłodził kilkoro dzieci przez Rheę: Hestię, Demeter, Herę, Hadesa i Posejdona, ale połknął je wszystkie tak szybko, jak się urodziły, ponieważ dowiedział się, że jest przeznaczony do pokonania przez własnego syna, tak jak obalił własnego ojca. Ale kiedy Rhea miała urodzić Zeusa, poprosiła Gaeę, by obmyśliła plan uratowania go, tak by Cronus otrzymał odpłatę za swoje czyny przeciwko Uranosowi i własnym dzieciom. Tak więc Rhea urodziła Zeusa w Jaskini Diktejskiej na Krecie, podając Cronusowi kamień zawinięty w pieluszki, który ten natychmiast połknął.

Wtedy Zeus został przeniesiony z Jaskini Diktejskiej do Jaskini Idaejskiej. Podczas przeprowadzki, zgodnie z Diodorosem, jego pępek spadł w pobliżu rzeki, która jest dzisiejszą rzeką Karteros, na wschód od Heraklionu. Według innej, słabszej wersji mitu, Zeus nie tylko urósł, ale i urodził się w idyńskim Andronie. Inna wersja mówi, że Zeus nie tylko się urodził, ale i wychował w jaskini Diktaean.

Siedmiu dobrodusznych olbrzymów zwanych Curetes (Kourites) z Euboei zostało zaproszonych przez Rheę do pilnowania wejścia do jaskini. Za każdym razem kiedy Zeus płakał, maskowali oni ten płacz głośnym uderzaniem mieczami w swoje legendarne tarcze, dzięki czemu Cronus nie mógł usłyszeć płaczu Zeusa. Według innej wersji Curetes tańczyli bardzo szybki taniec, a ich zbroje głośno huczały. Ten taniec, jak mówią, jest przodkiem dzisiejszego Pentozalis, tradycyjnego tańca kreteńskiego.

Wychowania Zeusa podjęła się nimfa Melisa. Mityczna koza Amalthea karmiła go swoim mlekiem. Pewnego dnia, gdy Zeus bawił się z kozą, odłamał jej jeden z rogów i podarował go Amaltei, mówiąc jej, że z tego rogu będą wyrastać wszystkie owoce, jakich tylko zapragnie (słynny Róg Amaltei, czyli Róg Obfitości).

Wkrótce Zeus dojrzał do tego, by objąć władzę nad Królestwem Świata i rozpoczął walkę z ojcem i Tytanami, zwaną „Tytanomachią”. Najpierw udało mu się uwolnić pięcioro starszych braci i sióstr z żołądka ojca, podając mu specjalne zioło i sprawiając, że w ten sposób wymiotował. Z pomocą rodzeństwa Zeus obalił tytanów w podziemnym świecie, Tartarze.

Po obaleniu swego ojca Kronosa, Zeus stanął twarzą w twarz z olbrzymami i potworem Tyfonem, z którymi obaj walczyli z powodzeniem. W końcu królestwo świata znalazło się w rękach Zeusa i jego rodzeństwa.

Wyciągnął losy ze swoimi braćmi Posejdonem i Hadesem, aby szczęście pozwoliło określić, kto zostanie nowym królem bogów. Zeus wygrał losowanie i oficjalnie stał się władcą Ziemi i Nieba oraz Panem Olimpu, najwyższej góry Grecji.