Rok przed zamordowaniem Sharon Tate, Charles Manson żył w cichej anonimowości, tworząc muzykę w domu perkusisty Beach Boys, Dennisa Wilsona.

Dennis Wilson nie lubił o tym mówić.

W lecie 1969 roku, gdy naród pogrążał się w chaosie, gdy Charles Manson został aresztowany za morderstwa aktorki Sharon Tate, jej towarzyszy oraz kierownika supermarketu Leno LaBianca i jego żony, Dennis Wilson był wielokrotnie proszony o omówienie swojego związku z szaleńcem.

Podczas gdy proces Rodziny Mansona rozwijał się, a chorobliwa ciekawość podążała za nim, urzeczona charyzmatycznym przywódcą niesławnej już sekty, Dennis Wilson z trudem unikał naglących pytań o czas, jaki Manson spędzał w jego domu.

Getty ImagesDennis Wilson i Charles Manson mieli ze sobą więcej wspólnego niż podobne sny – nawet wyglądali podobnie.

Przez miesiące sprawa ta dominowała na falach radiowych, ilustrując ostry dysonans kulturowy pomiędzy kochającymi wolność dziećmi kwiatów lat 60-tych a naćpanymi degeneratami, a Dennis Wilson musiał to wszystko usłyszeć.

Nic dziwnego, że Dennis Wilson nie lubił o tym mówić – w końcu jak mógłby wytłumaczyć, że kiedyś próbował z najbardziej niesławnego morderstwa w kraju zrobić jednego z Beach Boysów?

„He Is The Wizard, Man”: Dennis Wilson And Charles Manson

Dawno temu, w szczytowym momencie lata ’68, Beach Boys jechali na fali, jakiej jeszcze nie było. Od czasu ich powstania siedem lat wcześniej, zespół zdołał stworzyć zupełnie nowe brzmienie, łączące jazzowe harmonie i luźny kalifornijski styl.

Piosenka „Surfin' USA” z 1963 roku była wielkim przebojem, a kilka ich albumów znalazło się na szczytach list przebojów, ale w 1968 roku zespół znalazł się na trendzie spadkowym. Ich dwa albumy z 1967 roku, Smiley Smile i Wild Honey, były ich najgorzej sprzedającymi się albumami do tej pory i otrzymały słabe przyjęcie od krytyków muzycznych.

Wikimedia CommonsThe Beach Boys w domu na plaży. Dennis Wilson stoi po prawej stronie.

Pomimo, że zespół zyskał reputację zdrowej jednostki rodzinnej – czterech członków było spokrewnionych – kilku z nich zmagało się z uzależnieniem. Brian Wilson, lider zespołu i główny autor tekstów, zaczął się wycofywać i coraz mocniej uzależniał się od kokainy, amfetaminy i psychodelików.

„Brytyjska inwazja” z lat 60-tych – kiedy to fani zwrócili się w stronę rock n' rollowych zespołów takich jak The Beatles, The Rolling Stones i The Who zamiast surfer rocka – bardzo zaszkodziła sprzedaży albumów Beach Boys. W tym powolnym okresie w historii zespołu, jeden z jego członków zdołał wyrobić sobie markę, goszcząc u siebie gładko mówiącą, długowłosą, jeszcze nieznaną gwiazdę rocka, którą znał jako Charlie.

Wydawało się, że Dennis Wilson, środkowy brat kolegów z zespołu Carla i Briana, miał zwyczaj odbierania więcej niż dobrych wibracji. W marcu 1968 roku, Wilson jechał swoim bordowym Rolls Royce’em przez wzgórza Sunset Boulevard, kiedy zabrał dwie autostopowiczki i podrzucił je do ich domu.

Miesiące później, podwiózł te same dwie kobiety. Tym razem przywiózł je z powrotem do swojego domu w Pacific Palisades. Kobiety zaczęły opowiadać mu o człowieku, u którego mieszkały, mistycznym muzyku o imieniu Charlie, który służył im jako duchowy guru. Wilson, autodestrukcyjny, pogrążony w sławie dobry chłopak po paskudnym rozwodzie, był natychmiast zaintrygowany.

Późnym wieczorem, kiedy Wilson wrócił do domu po sesji nagraniowej, w drzwiach przywitał go nie kto inny jak Charles Manson. Rozpoznając strach na twarzy Wilsona, Manson padł na kolana i ucałował stopy Wilsona.

„Czy wyglądam, jakbym chciał cię skrzywdzić, bracie?” zapytał Manson.

Trzeba było tylko jednej nocy, by Dennis Wilson wpadł w pułapkę, w którą wpadło też kilkunastu przed nim. Mógł być przyszłym mordercą, ale nie można zaprzeczyć, że Charles Manson był charyzmatyczny. W ciągu zaledwie kilku godzin i jednego jointa, Manson przekonał Wilsona, że to on jest prawdziwą gwiazdą.

Herald Examiner Collection/Los Angeles Public LibraryByła członkini rodziny Mansona, Dianne Lake, która stała się kluczowym świadkiem w procesach o morderstwo Mansona. 24 sierpnia 1971 r.

Według biografii byłej członkini rodziny Mansona, Dianne Lake, oboje natychmiast się dogadali:

Dennis i Charlie od razu przypadli sobie do gustu, co nie jest zaskakujące, biorąc pod uwagę umiejętności Charliego w dogadzaniu sobie z nieznajomymi. Dennis, nie spiesząc się do wyjścia, spędził trochę czasu, wypalił trochę trawki z Charliem i posłuchał trochę muzyki. Od początku było oczywiste, że Dennis lubi dziewczyny i podziwia harem Charliego. Siedzieliśmy u stóp Charliego i patrzyliśmy na niego z miłością, gdy śpiewał i grał na gitarze. Upewnialiśmy się, że Dennis widzi, jak bardzo idolizujemy Charliego – wiedzieliśmy, że to nasze zadanie, bez konieczności mówienia nam o tym przez Charliego.

Od tego momentu Wilson chciał być częścią świata Mansona. Przedstawił go przyjaciołom, swojej rodzinie, a w końcu kolegom z zespołu Beach Boys, mając nadzieję na włączenie go do ich muzycznej rodziny.

„To jest Charlie,” powiedziałby Wilson, po przedstawieniu. „On jest czarodziejem, stary. Jest jak gaz.”

Charles Manson And The Beach Boys

Przez następne kilka miesięcy, Dennis Wilson spędził niezliczone godziny z Charlesem Mansonem i jego groupies, posuwając się nawet do tego, że przeniósł ich do swojego domu. Niezależnie od tego, czy rozumiał konsekwencje swojej gościnności, czy po prostu był pod urokiem, Wilson był fanem Mansona.

W obrębie swojego ustronnego domu na Sunset Boulevard, Wilson i rodzina Mansonów grali muzykę, upuszczali kwas i uprawiali seks grupowy. Wilson wydawał dużo własnych pieniędzy na utrzymanie rodziny, karmienie ich i wożenie na wizyty lekarskie, gdy wybuchła epidemia rzeżączki.

Więcej o Mansona, Wilson zarezerwował czas nagrań dla lidera kultu w domowym studiu Beach Boysów. Wilson uważał, że jego muzyka jest ekscytująca i miał nadzieję nagrać piosenki z nim i resztą zespołu.

Reszta Beach Boysów nie była jednak tak plażowo nastawiona do Mansona. Brian Wilson, lider grupy i najstarszy z braci Wilsonów, od razu znielubił tego człowieka i odmówił współpracy z nim. Podczas gdy Dennis Wilson uważał muzykę Charlesa Mansona za ekscytującą i dziką, reszta zespołu i ekipy produkcyjnej uważała, że jest ona dziko nieprzystosowana i nie pasuje do gładkiego kalifornijskiego brzmienia Beach Boys.

Kiedy lato dobiegało końca, napięcia zaczęły sięgać zenitu. Podczas sesji nagraniowej Manson dowiedział się, że producenci zmienili jego muzykę i że ekipa Wilsona próbuje dopasować jego brzmienie do Beach Boys. Negocjacje stały się napięte i zakończyły się tym, że Manson wyciągnął nóż na jednego z producentów.

Michael Ochs Archives/Getty ImagesDennis Wilson w 1971 roku.

To był ostatni raz, kiedy Charles Manson i Beach Boys spotkali się w studiu. Po incydencie z nożem, reszta zespołu namawiała Wilsona do zerwania więzi z Mansonem. Zanim to zrobił, wykonał ostatni nierozważny ruch.

W grudniu 1968 roku grupa nagrała utwór „Never Learn Not to Love”, który znalazł się na drugiej stronie singla „Bluebirds Over the Mountain”. Niewielu słuchaczy wiedziało, że utwór ten był kiedyś znany jako „Cease to Exist” i został napisany przez Charlesa Mansona. Kiedy piosenka została wydana, zmieniono jej nazwę, a wyłączny autorstwo przypadło Dennisowi Wilsonowi.

W kilka dni po wydaniu piosenki Wilson obudził się i znalazł kulę w swoim łóżku. Manson później wziął na siebie odpowiedzialność.

„Dałem mu kulę, ponieważ zmienił słowa do mojej piosenki”, powiedział Manson.

W rzeczywistości, to Wilson przedstawił Mansona Terry’emu Melcherowi, producentowi muzycznemu i synowi legendy Hollywood Doris Day. Manson był w samochodzie pewnego dnia, kiedy Wilson podrzucił Melchera do jego domu przy 10050 Cielo Drive – domu, który później został wynajęty przez aktorkę Sharon Tate i reżysera Romana Polańskiego.

Po tym, jak Melcher odrzucił muzykę Mansona w czerwcu 1969 roku, Manson zemścił się. Aby wystraszyć Melchera, rozkazał swojej „rodzinie” zamordować wszystkich na 10050 Cielo Drive, rozpoczynając tym samym najbardziej makabryczne masowe morderstwo lat 60-tych.

A Fleeting Relationship, A Lifetime Of Rumors

Jedyna ocalająca łaska władzy Mansona nad Dennisem Wilsonem była taka, że była ona ulotna.

W kilka miesięcy po incydencie w studiu, rodzina Mansonów wyprowadziła się z domu Wilsona i zajęła Spahn Ranch, 20 mil na północ od domu Wilsona, gdzie planowała swój legendarny szał morderstw. Rok po swobodnym lecie na Sunset Boulevard, grupa zwolenników Mansona zamordowała aktorkę Sharon Tate.

Wikimedia CommonsDennis Wilson w 1983 roku, w roku swojej śmierci.

Mimo, że wpadka z Mansonem nadszarpnęła ich wizerunek, Beach Boys wyśpiewali sobie drogę do sukcesu, śpiewając o Bermudach, Bahamach i wielu pięknych mamach.

Ale zespół nadal miał swoje problemy. Niektórzy uważają, że Dennis Wilson popadł w uzależnienie od narkotyków i alkoholu z powodu poczucia winy za wprowadzenie Mansona na hollywoodzką scenę. W 1983 roku – bezdomny, pijany i w separacji z nastoletnią żoną – 39-letni Wilson utonął u wybrzeży Marina del Rey.

Mimo, że prasa dziesiątki razy pytała go o związki z Mansonem, Dennis Wilson przysiągł, że już nigdy nie będzie mówił o swoich doświadczeniach z Charlie Mansonem. „Tak długo, jak będę żył, nigdy nie będę o tym mówił”, powiedział Rolling Stone w 1976 roku.

I dotrzymał słowa.

Następnie przeczytaj więcej o Charlesie Mansonie i jego zaskakujących, dających do myślenia cytatach. Następnie, nadrób zaległości w faktach na temat Charlesa Mansona. Na koniec poznaj historię zabójcy z Rodziny Mansona, Charlesa „Texa” Watsona.