Leaves of Grass, zbiór poezji amerykańskiego pisarza Walta Whitmana, po raz pierwszy zaprezentowany jako grupa 12 wierszy opublikowanych anonimowo w 1855 roku. Po nim nastąpiło pięć poprawionych i trzy wznowione wydania za życia autora. Wiersze niepublikowane za życia autora zostały dodane w 1897 roku. Niekonwencjonalny i ekspansywny język oraz tematyka wierszy wywarły silny wpływ na literaturę amerykańską i zagraniczną, ale także doprowadziły do zamknięcia książki pod zarzutem nieprzyzwoitości.

Pierwsze wydanie zawierało znane wiersze, takie jak „Song of Myself” i „I Sing the Body Electric”, sławiące piękno ludzkiego ciała, zdrowie fizyczne i namiętność seksualną. W przedmowie, która została usunięta z późniejszych wydań, Whitman utrzymywał, że styl poety powinien być prosty i naturalny, bez ortodoksyjnego metrum czy rymu, jak zwierzę lub drzewo w harmonii ze swoim środowiskiem.

Wśród 122 nowych wierszy w trzecim wydaniu (1860-61) znalazły się wiersze Whitmana „Calamus”, które rejestrują intensywny homoseksualny romans. Jego wiersze o wojnie secesyjnej, Drum-Taps (1865) i Sequel to Drum-Taps (1865), zostały włączone do czwartego wydania (1867). Siódme wydanie (1881-82) zgrupowało wiersze w ich ostatecznej kolejności, a ósme wydanie (1889) zawierało jego November Boughs (1888). „Do dziewiątej edycji, „na łożu śmierci” (1891-92), napisał wiersze, które były pełne życia.