Dezambiguacja

Istnieją dwa sposoby, w jakie węglowodany i tkanka tłuszczowa wchodzą w interakcję. Jednym z nich jest bezpośrednie przekształcanie się w tkankę tłuszczową, a drugim – poprzez insulinę.

Zamienianie się w tkankę tłuszczową jest jak dodawanie tłuszczu do komórek tłuszczowych, podczas gdy węglowodany zwiększające stężenie insuliny nie dodają niczego do komórek tłuszczowych per se, ale utrudniają ich uwalnianie.

Ten pierwszy jest jak równanie +, gdzie ten drugi jest podwójnym negatywem, który powoduje coś, co wydaje się pozytywne.

Bezpośrednio przez lipogenezę de novo

Istnieje proces zwany lipogenezą de novo (dosłownie: Tworzenie tłuszczu ze źródeł beztłuszczowych), który może zachodzić w organizmie. Proces ten przekształca glukozę w lipidy, które są następnie przechowywane jako tkanka tłuszczowa.

Proces ten jest zwykle dość nieefektywny w organizmie, co sugeruje, że węglowodany nie mogą być przechowywane jako tłuszcz w wysokim stopniu.

Proces ten może zostać pobudzony (wzmocniony), jeśli tłuszcz w diecie nie stanowi prawie żadnego składnika diety (mniej niż 10%, w przybliżeniu), jeśli spożycie węglowodanów jest nadmiernie wysokie przez okres kilku dni, lub jeśli stosuje się dietę obesogenną (dieta, która może spowodować tycie) przez dłuższy okres czasu.

Pośrednio przez insulinę

Węglowodany powodują wzrost insuliny, która jest hormonem pośredniczącym w metabolizmie glukozy.

Insulina nie jest dobra ani zła, insulina to insulina. Można o niej myśleć jak o dźwigni, która przełącza organizm z trybu spalania tłuszczu w tryb spalania węglowodanów. Pozwala to na spalanie węglowodanów (i glikogenu) w większym tempie, ale bezpośrednio zmniejsza zdolność do utraty tłuszczu.

Ogólna przemiana materii (kalorie spalane w ciągu dnia) nie zmienia się znacząco, tylko to, skąd pochodzą kalorie.

Gdy insulina jest podawana w obecności spożytego tłuszczu pokarmowego, tłuszcz pokarmowy może trafić do magazynów tkanki tłuszczowej i nie zostać uwolniony, ponieważ glukoza z glikogenu jest używana zamiast niego.

Należy zauważyć, że podawanie insuliny nie działa jak dychotomia (wszystko albo nic). Kiedy insulina jest 'spiked' może być spiked do różnych stopni, a to utrudnia utratę tłuszczu w proporcjonalnym stopniu. To nigdy nie jest 0%, i to nigdy nie jest 100%. Zawsze jest pewien stopień tłuszczu wykorzystywanego do produkcji energii i zawsze pewien stopień węglowodanów wykorzystywanych do produkcji energii, ilość każdego z nich po prostu zmienia się w odpowiedzi na dietę i ćwiczenia.

.