Poprawiona definicja pseudocysty, która wyraźnie oddziela ją od ostrego gromadzenia się płynu, udoskonalenie badań obrazowych i lepsze zrozumienie historii naturalnej pseudocyst zmieniły koncepcje dotyczące ich leczenia. Dawne nauczanie, że torbiele o średnicy większej niż 6 cm, obecne od 6 tygodni, powinny być drenowane, nie jest już prawdziwe. Wskazaniem do drenażu jest obecność objawów, powiększenie torbieli, powikłania (zakażenie, krwotok, pęknięcie, niedrożność) oraz podejrzenie złośliwości. Dostępne formy leczenia to drenaż przezskórny, przezendoskopowy i chirurgiczny. Wybór sposobu postępowania zależy od wielu czynników, w tym stanu ogólnego pacjenta, wielkości, liczby i lokalizacji torbieli, obecności lub braku połączenia torbieli z przewodem trzustkowym, obecności lub braku infekcji oraz podejrzenia nowotworu złośliwego. Istotnym czynnikiem decydującym o wyborze terapii jest również wiedza radiologa i endoskopisty. Przezskórny drenaż cewnikowy jest bezpieczny i skuteczny i powinien być leczeniem pierwszego wyboru u pacjentów z grupy niskiego ryzyka, w przypadku niedojrzałych torbieli oraz zakażonych torbieli rzekomych. Przeciwwskazaniami są krwotok śródtkankowy i obecność wodobrzusza trzustki. W przypadku dojrzałych torbieli, w pierwszej kolejności należy stosować drenaż endoskopowy. Jest to metoda mniej inwazyjna, tańsza i łatwiejsza do wykonania, dająca lepsze wyniki w przypadku mniejszych pseudocyst i pseudocyst w głowie trzustki. Wiedza endoskopowa jest jednak ograniczona i obecnie drenaż endoskopowy nie może być zalecany jako procedura do powszechnego stosowania. W przypadku braku specjalistycznej wiedzy endoskopowej, przezskórny drenaż cewnikowy jest procedurą z wyboru. Leczenie chirurgiczne było tradycyjnym podejściem i nadal jest preferowane w większości ośrodków. Mnogie pseudocysty, olbrzymie pseudocysty, obecność innych powikłań związanych z przewlekłym zapaleniem trzustki oprócz pseudocysty oraz podejrzenie nowotworu złośliwego najlepiej leczyć chirurgicznie. Chirurgia jest również postępowaniem rezerwowym w przypadku niepowodzenia drenażu przezskórnego lub endoskopowego. Ponieważ diagnostyka radiologiczna pseudocysty może być niedokładna w 20%, konieczne jest upewnienie się, że struktura torbielowata nie jest nowotworem przed wykonaniem drenażu przezskórnego lub endoskopowego. Nie przeprowadzono dotychczas prospektywnych, randomizowanych badań oceniających wyniki trzech głównych metod leczenia (przezskórnej, endoskopowej i chirurgicznej) i zanim będzie można zdecydowanie zalecić drenaż przezskórny lub endoskopowy jako preferowaną metodę leczenia początkowego, konieczne są dalsze badania.