Zastosowanie w praktyce teorii osiągania celów Kinga

W czasie, gdy pielęgniarstwo było na wczesnym etapie uznawania go za dyscyplinę naukową, Imogene King skonceptualizowała swoją teorię z podejściem do budowania relacji między dyscypliną a badaniami w celu budowania wiedzy naukowej. King koncentrowała się na poszerzaniu bazy wiedzy o praktyce i zaczęła formułować swoją teorię podczas pracy jako profesor na Uniwersytecie Loyola. Jej teoria wywodzi się z koncepcji ogólnego systemu teorii Karla Ludwiga von Bertalanffy’ego, teorii wzajemnych powiązań, która pokazuje, jak każdy system łączy się, aby opowiedzieć historię. Jako takie, konceptualne tło systemu było badanie systemów jako całości, a nie w częściach, aby uzyskać lepsze zrozumienie większego obrazu. Po raz pierwszy teoria osiągania celów Imogene King została przedstawiona w latach sześćdziesiątych XX wieku. Teoria ta definiuje interpersonalną relację pomiędzy pielęgniarką a klientem, w której klient uczy się rozwijać i osiągać określone cele. Teoria ta opiera się na relacji pomiędzy pielęgniarką a jej klientem, przy założeniu, że opieka nad człowiekiem jest głównym celem pielęgniarstwa. „Ogólnym założeniem jest to, że w centrum zainteresowania pielęgniarstwa znajdują się istoty ludzkie wchodzące w interakcje ze swoim środowiskiem, co prowadzi do zdrowia” (King 2007, s. 109). Osoby zaangażowane w relację sumiennie współpracują ze sobą i przekazują sobie informacje, zgodnie ustalają pożądane cele, które są akceptowane przez obie strony. Razem, pracują jako zespół, aby sformułować plan osiągnięcia tych celów. Związek każdego z członków jest unikalny i każdy z nich odgrywa aktywną rolę, a każda ze stron wnosi do więzi swoją własną, zróżnicowaną percepcję i poziom zrozumienia.

Celem niniejszego opracowania jest pokazanie podejścia do wykorzystania teorii osiągania celów w praktyce. Interakcje każdego z członków związku pozwala na wzrost i rozwój; Jednak koncepcje teorii informują czytelników o czynnikach, które mogą wpływać na trajektorię osiągania celów. Czynniki takie jak role, stres, przestrzeń i czas są przeszkodami, które należy pokonać, aby osiągnąć pożądany rezultat. Jednym z głównych problemów tej teorii jest status funkcjonalny pielęgniarki w stosunku do pacjentów. Ponieważ dobrostan każdego pacjenta pozostaje przedmiotem troski pielęgniarek, zrozumienie i rozwój tej teorii pomaga pielęgniarkom uzyskać światło na pomoc pacjentom w realizacji i osiąganiu ich celów. W celu zrozumienia tego zastosowania, studium przypadku zostanie wykorzystane do pokazania, jak teoria ta może zostać wprowadzona w życie.

Opis teorii

Celem King w tworzeniu jej teorii było udowodnienie, że pielęgniarstwo jest wieloaspektową rolą, która jest mocno zakorzeniona w badaniach, pracowała ona nad rozszerzeniem paradygmatów koncepcji pielęgniarstwa. Teoria osiągania celów Kinga opiera się na filozoficznej trosce o człowieka i jego interakcję ze środowiskiem. System ten składa się z trzech pojęć, które były wspólne dla roli pielęgniarstwa: System społeczny, percepcja zdrowia i relacje interpersonalne. Teoria Kinga wyszczególniła żywotność udziału każdej ze stron w relacji w aktywnym podejmowaniu decyzji i jest odzwierciedleniem interakcji, percepcji i komunikacji. Skuteczna komunikacja pomaga zebrać istotne informacje w celu ustalenia wspólnych celów. W związku z tym, przekonania King dotyczące praktyki są szczegółowo opisane w jej teorii. Uważała ona, że pielęgniarstwo różni się od innych dyscyplin zdrowotnych zadaniami wykonywanymi przez pielęgniarki, a ich celem jest opieka nad pacjentem oraz utrzymanie dobrego samopoczucia. Rola pielęgniarstwa w ujęciu King polega na „pomaganiu jednostkom w osiągnięciu, utrzymaniu lub przywróceniu zdrowia”. Aby osiągnąć ten wynik pielęgniarki i klienci angażują się w interakcje komunikacji werbalnej i niewerbalnej” (Sitzman i Eichelberge, 2017, s. 145). Miała wartości i przekonania, które były silnie podtrzymywane przez zawód pielęgniarki. Wartości siły, uczciwości, prawdy i moralności, z których wszystkie współgrają z przekonaniami Kinga, dzwonią prawdziwie do tych uhonorowanych przez American Nurses Association. „Wartości i przekonania Kinga obejmują uczciwość, prawość, sprawiedliwość i szacunek dla każdego człowieka. Istnieją trzy podstawowe prawa odnoszące się do autonomii pielęgniarki i autonomii pacjenta: prywatność, samostanowienie i informacja, aby dokonywać świadomych wyborów” (King 2007, s. 109). Każda osoba w relacji terapeutycznej jest autonomiczna i jej głos powinien być słyszalny. „Pielęgniarstwo koncentruje się na opiece nad ludźmi, mając jasno określone cele. Celem tym jest zdrowie, co oznacza, że zjawiska pielęgniarskie dotyczą zdrowia jednostek, zdrowia grup i zdrowia społeczeństwa” (King 1997, s. 180).

Analiza i ocena

Pielęgniarki pracują w domenach rodzin, jednostek i społeczności, aby przeprowadzać transakcje mające na celu osiągnięcie celu, jakim jest utrzymanie stanu dobrostanu klientów. Dr Imogene King w ramach swojej teorii wyróżnia cztery poziomy metaparadygmatu: zdrowie, osoba, środowisko i pielęgniarstwo. Istoty ludzkie są wyjątkowe na swój sposób i są zdolne do podejmowania decyzji, myślą, czują i postrzegają. Każda istota ludzka ma trzy główne potrzeby, które ustanawiają potrzebę informacji o zdrowiu, potrzebę środków zapobiegawczych i pomoc w samoopiece w razie potrzeby. Zdrowie, wyjaśnia, jest doświadczenie życia, które jest ciągłe zmiany i adaptacji do stresorów środowiska. Środowisko jest sferą ludzkich interakcji, pozwala pielęgniarkom na postrzeganie klientów i ich zdolności do przystosowania się do stresorów środowiska. Stresory mogą być albo wewnętrzne lub zewnętrzne, a ludzie mają zdolność do przystosowania się do stresorów i ciągłych zmian, które często występują. Pielęgniarstwo jest rolą, w której działania i interakcje pomagają klientom w osiągnięciu i utrzymaniu idealnego stanu zdrowia.

Teoria ta wyraźnie zakłada, że opieka nad ludźmi jest przedmiotem zainteresowania pielęgniarstwa, a jej celem jest zdrowie konsorcjum. Istoty ludzkie wchodzą w ciągłe interakcje z otoczeniem. W związku z tym każda osoba rozumie swoje środowisko i może dokonywać transakcji w tym środowisku. Przyjmuje się założenie, że pielęgniarka i klient komunikują się, współdziałają, wyznaczają cele i dokonują transakcji, aby te cele osiągnąć. Po zidentyfikowaniu tych założeń, teoria proponuje, że po osiągnięciu dokładnej interakcji w ramach dyady pielęgniarka-klient, ostatecznie dojdzie do transakcji.

Komunikacja jest istotna w osiąganiu celu, kiedy ludzie wchodzą w interakcję, dochodzi do zrozumienia lub nieporozumienia, jest to zależne od poziomu interferencji. „Wzajemne cele opierają się na identyfikacji problemów, zmian w zdrowiu, postrzeganiu problemów i dzieleniu się informacjami w celu osiągnięcia celów” (Araújo, Silva, Moreira, Almeida, Freitas, & Guedes 2018, s. 1095). Proces interakcji z pacjentami podąża za trendem procesu pielęgnowania (przedstawionym na wykresie #1: proces pielęgnowania), z systemem wzajemnie powiązanych działań. Ocena to postrzeganie klienta i pielęgniarki, początkowe spotkanie. Faza diagnostyczna jest procesem komunikacji pomiędzy obiema stronami, gdzie obie strony oddziałują na siebie nawzajem, a obawy są identyfikowane, osąd jest dokonywany. Osąd prowadzi do reakcji i jeśli obie strony nie są w zgodzie ze sobą. W fazie planowania ustala się działania decyzyjne odnoszące się do założonych i pożądanych celów (jeśli jest to możliwe). Uzgadnia się sposoby osiągnięcia celów i inicjuje się transakcję. Faza realizacji stanowi kontynuację transakcji, która jest zawierana pomiędzy pielęgniarką a klientem. Ocena służy do określenia, czy cele zostały osiągnięte, czy nie. Jeśli nie, wówczas transakcja musi być ponownie oceniona i opracowany zostaje nowy plan. Cel zostaje osiągnięty, gdy pielęgniarka oferuje usługę pacjentowi, a opracowany cel jest sformułowany poprzez wzajemną relację, gdzie wzajemne i celowe interakcje są oczywiste.

W kształtowaniu celów z pacjentem, seria działań jest określona przez pielęgniarkę. Strategie te prowadzą pielęgniarkę w organizowaniu informacji o opiece nad pacjentem. W tabeli nr 1, pielęgniarka wykorzystuje informacje i dane, które są zindywidualizowane w stosunku do pacjenta i dostosowane do specyficznych potrzeb klienta. W opracowaniu starannego, specyficznego i precyzyjnego planu opieki pielęgniarka najpierw musi zebrać dane poprzez ocenę pacjenta. Następnie dane te są analizowane i porządkowane, co pomaga w formułowaniu diagnoz pielęgniarskich. Pielęgniarka musi następnie ustalić priorytety, określając najlepsze kroki, które należy podjąć. Czyniąc to, pielęgniarka wraz z pacjentem ustala cel i pożądane wyniki do osiągnięcia. Następnie określa się interwencje, które są niezbędne do osiągnięcia celów. Aby zapewnić jasność, poszukuje się racjonalnych przesłanek, co pomaga pielęgniarce ocenić plan i wprowadzić ewentualne poprawki.

Pielęgniarki komunikują się ze swoimi pacjentami codziennie i nie zdając sobie z tego sprawy, ich rola daje im możliwość stworzenia więzi z patentem. Teoria ta została wybrana, ponieważ komunikacja z mojej strony jako pielęgniarki jest kluczowa w pomaganiu pacjentom w osiągnięciu polubownego wyniku. Przed przeczytaniem i zrozumieniem koncepcji teorii dr Kinga, uważałabym się za nowicjuszkę w jej rozumieniu. Wiedza o tym, że każda osoba ma do spełnienia rolę utrzymania zdrowia i poziomu dobrostanu była zrozumiała. Brakowało mi jednak wskazówek, jak skutecznie pomóc tym pacjentom. Pielęgniarka nie kontroluje wyników, ale pracuje razem z klientami, aby osiągnąć pożądane cele. Klienci są autonomiczni i dlatego są odpowiedzialni za swoje własne samopoczucie. Teoria ta pomogła mi uzyskać jasność co do trajektorii pomocy pacjentowi w osiągnięciu jego celów. Pomogła mi zrozumieć, w jaki sposób percepcja może mylić znaczenia, prowadzić do złej oceny i nieefektywnego planowania. Budowanie więzi i pozostawanie wiernym potrzebom klienta jest kluczowe, jak nauczyłem się z tej teorii. Ta więź jest częścią relacji terapeutycznej, która pomaga obu stronom lepiej zrozumieć sytuację. Ten poziom zrozumienia jest przedstawiony na wykresie nr 2 (diagram transakcji osiągania celu). Jako pielęgniarki, każda z nas musi pomóc swojemu podopiecznemu w utrzymaniu optymalnego poziomu zdrowia. W tym celu wykorzystujemy biegłe umiejętności komunikacyjne, aby rozwinąć zrozumienie, które pomoże każdemu pacjentowi rozpoznać jego potrzeby. Teoria osiągania celów pomaga nam zdobyć umiejętności niezbędne do kierowania naszymi pacjentami. Era opieki zdrowotnej skupia się na opiece skoncentrowanej na pacjencie. „Teoria Kinga jest tym bardziej aktualna, że opieka zdrowotna kładzie coraz większy nacisk na potrzeby i preferencje klientów. W ten sposób dostarcza ważnej soczewki, przez którą można ocenić implikacje dyadów pielęgniarka-klient dla wyznaczania celów i satysfakcji klienta związanej ze statusem funkcjonalnym” (Caceres, B. A. 2015, s. 151). Komunikacja jest niezbędna we wszystkich aspektach pielęgniarstwa, a pielęgniarki komunikują się ze swoim klientem, aby uzyskać zrozumienie jego potrzeb, jako takie, teoria osiągania celów może być stosowana w różnych ustawieniach pielęgniarka-klient. Teoria ta jest łatwo zrozumiała, zarówno w warunkach szpitalnych, jak i ambulatoryjnych. Jest ona podzielona na terminy, które nie mówią o złożoności.

Przez to, że teoria ma wiele koncepcji, jest złożona, jednak jest łatwo zrozumiała i jasno określona, tak jak dr King starał się przedstawić rozwój teorii. Teoretyk utrzymuje spójność z jej podziału każdej warstwy koncepcji teoretycznych i pokazując powiązania z każdym poziomie. Jego adekwatność, jak autor dał obszerny ogólny pomysł oczekiwanych standardów wymaganych przez każdą zaangażowaną stronę. Rola pielęgniarki została jasno określona, podobnie jak rola pacjenta. Jest to zatem logicznie istotne dla praktyki pielęgniarskiej. Istnieje zbieżność rzeczywistości, ponieważ podstawowe założenie tej teorii jest akceptowane, a autorka opiera się na swojej idei pacjentów i pielęgniarek współpracujących ze sobą w celu osiągnięcia wspólnego celu.

Podsumowując, teoria osiągania celów koncentruje się na relacji pielęgniarka-pacjent. Wzajemne wyznaczanie celów może być osiągnięte przy uwzględnieniu modeli systemów powiązanych ze sobą. Paradygmaty pielęgniarstwa i proces pielęgnowania nakreślają metody, dzięki którym cele są osiągane wspólnie przez pacjenta i pielęgniarkę.

Studium przypadku

Kim jest 30-letnią kobietą, która została przyjęta do szpitala po wyczuciu guzka w lewej piersi. Zauważyła nietypowy drenaż z piersi i zaczęła odczuwać umiarkowany ból. Wykonano mammografię i biopsję, które ujawniły raka piersi w stadium trzecim (3). Guz piersi Kim ma 8 cm, a w pachach znajdują się stałe węzły chłonne. Stwierdzono, że Kim ma naciekającego raka przewodowego lewej piersi. Wkrótce po postawieniu diagnozy Kim poddano całkowitej mastektomii lewej piersi. W wywiadzie lekarskim stwierdzono, że rzadko odwiedzała swojego lekarza pierwszego kontaktu. Kim nie zwracała uwagi na swój stan zdrowia i zauważyła guzek dopiero po wystąpieniu innych objawów. Ma 5 stóp, 8 cali wzrostu i waży 115 funtów. Normalnie waży około 130 funtów. Jest mężatką i obecnie mieszka z mężem i trójką dzieci w domu swojej teściowej. Nie wydaje się być zadowolona z warunków mieszkaniowych i twierdzi, że dom jest niehigieniczny. Jest matką pracującą w domu, a jej mąż jest obecnie bezrobotny. Kim jest stabilna po operacji i dobrze sobie radzi, ale ma problemy z opróżnianiem pęcherza. Ma założone 2 rurki JP do drenażu. Skarży się na stały ból pooperacyjny, oceniając skalę bólu na 6-7/10, a także doświadcza nudności i wymiotów. Po wypisie będzie musiała wykonywać przerywany samocewnikowanie oraz opróżniać i rejestrować drenaż JP. Przepisano jej profilaktyczny antybiotyk, leki przeciwbólowe w razie potrzeby i przeciwwymiotne na nudności. Będzie również otrzymywać chemioterapię w trybie ambulatoryjnym. Kim jest płaczliwa i zdenerwowana, wyraża obawy o przyszłość swoją i trójki swoich dzieci. Jest zrozpaczona relacjami z mężem i obecnymi warunkami życia. Kim twierdzi, że jej zdaniem rak jest karą za jej poprzednie życie.

Tabela #1: PLAN OPIEKI

.

ASPEKTYWA	DIAGNOZA	PLANOWANIE	INTERWENCJA	RACJA	EWALUACJA
Utrata wagi ze 130 do 115 funtów. Ciągły raport o bólu pooperacyjnym. Zgłoszenie poziomu bólu w skali 6-7/10 Kim jest płaczliwa, i wyraża obawy o przyszłość swoją i swoich dzieci Niezdolność do opróżniania pęcherza i zatrzymywanie moczu	Niezrównoważone odżywianie, o czym świadczy spadek wagi ze 130 do 115 Ostry ból związany z mastektomią lewej piersi, o czym świadczą skargi Kima na ból Strach związany z diagnozą medyczną, charakteryzujący się uczuciem zwątpienia w siebie i obawami o swoje dzieciWątpliwości i obawy o przyszłość jej dzieci. Zaburzone wydalanie moczu związane z zatrzymaniem moczu, o czym świadczy konieczność cewnikowania	Upewnić się, że Kim utrzymuje lub przybiera na wadze. Do dnia wypisu Kim zwiększy spożycie kalorii. Kim będzie przyjmować mniej opioidów do dnia wypisu. Utrzymanie tolerowanej skali bólu. Utrzymanie spokojnego otoczenia, oferowanie zachęty i wskazówek. Zapewnić, że Kim zgodzi się uczestniczyć w ambulatoryjnych usługach społecznych lub terapii grupowej z innymi osobami, które przeszły przez podobne sytuacje. Kim zademonstruje prawidłową technikę samodzielnego cewnikowania. Pokaż prawidłowe mycie rąk	Skierowanie Kima do dietetyka. Zaproponuj suplementy w celu zwiększenia spożycia kalorii. Zachęć Kim do rozpoczęcia zwiększania ilości przyjmowanych pokarmów przed wypisem. Zapewnij środki przeciwbólowe w razie potrzeby. Zachęcanie pacjentki do zmiany pozycji, a także do słuchania muzyki i oglądania uspokajających scen w celu złagodzenia dyskomfortu. Zapewnienie, że pomoc jest nieuchronna. Utrzymywać zrelaksowaną i akceptującą postawę podczas komunikowania się z Kim. Okaż empatię. Poprosić pracowników socjalnych i doradców o rozmowę z Kim przed wypisem. Pomierzyć resztki po oddaniu moczu. Zachęcaj do przyjmowania odpowiedniej ilości płynów.	Dietetyk może pomóc w określeniu dziennego zapotrzebowania na składniki odżywcze, aby promować przyjmowanie składników odżywczych. Dodanie kalorii pomaga w przybieraniu na wadze. Dyskomfort związany z bólem może zmienić reakcję pacjenta na opiekę i chęć uczestnictwa Pewność pacjenta, że szukanie pomocy jest krokiem w kierunku rozwiązania problemu. Niezagrażające otoczenie może promować stabilność. Właściwe nawodnienie sprzyja wydalaniu moczu i ogranicza zakażenia układu moczowego.	Określić, czy Kim stosuje się do zaleceń dietetyka. Sprawdź, czy zwiększyło się spożycie pokarmu. Regularnie waż pacjenta. Jak zmniejszył się poziom bólu pacjenta. Czy pacjent dobrze radzi sobie z bólem. Ustalić, jakie metody leczenia bólu najlepiej sprawdzają się w przypadku Kim. Czy zmniejszyło się zapotrzebowanie na opioidy Określić, czy Kim uczestniczyła w spotkaniach służb socjalnych. Ocenić myśli Kim, starając się określić, czy poziom jej zwątpienia w siebie ustąpił, czy wzrasta. Kim powinna być w stanie zademonstrować prawidłową demonstrację samodzielnego cewnikowania przed wypisem.

Kartka nr 1: PROCES PIELĘGNOWANIA

PACJENT PIELĘGNIARKI

Przedmiotem zamówienia jest m.in.

Reakcja

Interakcja

Transakcja

• Araújo, E. S., Silva, L. de F. da, Moreira, T. M. M., Almeida, P. C. de, Freitas, M. C. de, & Guedes, M. V. C. (2018). Opieka pielęgniarska nad pacjentami z cukrzycą w oparciu o Teorię Kinga. Revista Brasileira De Enfermagem, 71(3), 1092-1098. https://doiorg.lehman.ezproxy.cuny.edu/10.1590/0034-7167-2016-0268
• Bertalanffy, L. V., & Sutherland, J. W. (1974). General Systems Theory: Foundations, Developments, Applications. IEEE Transactions on Systems, Man, and Cybernetics, SMC-4(6), 592-592. doi:10.1109/tsmc.1974.4309376
• Caceres, B. A. (2015). King’s Theory of Goal Attainment (Teoria osiągania celów). Nursing Science Quarterly, 28(2), 151-155. doi:10.1177/0894318415571601
• Fronczek, A. E., & Rouhana, N. A. (2018). Attaining Mutual Goals in Telehealth Encounters: Utilizing King’s Framework for Telenursing Practice. Nursing Science Quarterly, 31(3), 233-236. doi:10.1177/0894318418774884
• King, I. M. (1997). Kings Theory of Goal Attainment in Practice. Nursing Science Quarterly, 10(4), 180-185. doi:10.1177/089431849701000411
• King, I. M. (2007). Kings Conceptual System, Theory of Goal Attainment, and Transaction Process in the 21st Century. Nursing Science Quarterly, 20(2), 109-111. doi:10.1177/0894318407299846
• Sitzman, K., & Eichelberger, L. W. (2017). Zrozumienie pracy teoretyków pielęgniarstwa: A creative beginning (3rd ed.). Burlington, MA: Jones & Bartlett Learning.

.